Ons avontuur door Myanmar

Min-Ga-Lar-Par iedereen!

We vlogen vanuit Bangkok naar Yangon, Myanmar waaruit we onze reis door Myanmar begonnen. Een land waar we allebei erg naar uitkeken vooral omdat dit land nog niet overspoeld is met toeristen. Dat maakte ons erg nieuwsgierig! Ook omdat het prachtige natuur heeft en de oude tradities nog goed te zien zijn.

Aangekomen op het vliegveld van Yangon merkte we meteen dat dit land wel even anders wordt dan de rest van de reis. We wilde namelijk geld pinnen maar mijn ING pas werkte niet. Dat hadden wij wel ergens gelezen maar dat herinnerde we ons natuurlijk pas nadat we een aantal keer hadden geprobeerd te pinnen en redelijk gestrest waren geworden. Gelukkig deed Mitchel zijn pinpas het wel (hij betaalt dus, wat een gentleman!). Ook bleek meteen allebei onze telefoons geen service te hebben, wat betekende dat wij 2 weken niet gebeld en gesmst konden worden dus eigenlijk niet bereikbaar zijn. Even een gek idee in de wereld van tegenwoordig!
Na de eerste twee gewaarwordingen gingen we op pad. We hadden eerst bedacht een lokale bus naar het centrum te nemen maar nadat we buiten stonden, in de hitte en geen idee hadden hoe het hier eruit zou zien, besloten we toch maar een taxi te nemen. Gelukkig maar ook, want de bussen hier zijn wat oud en krakkemikkig (beetje een understatement geloof ik). Wel rijden ze hier rechts en zit de bestuurder ook rechts(?!), een beetje onlogisch maar zo gaat het hier.
Aangekomen bij ons hostel zag het er prima uit. De accommodatie prijzen liggen wat hoger in Myanmar, doordat er meer vraag dan aanbod is maar dat wisten we gelukkig al.
In Yangon kwamen we er al snel achter dat de tijd in Myanmar nog een beetje heeft stil gestaan. De straten zijn vuil, stoffig en donker. Ook zijn er veel zwerfhonden, het verkeer is lekker ongeregeld en het ruikt soms ontzettend smerig. Maar aan de andere kant, zie je alle oude tradities nog. De mensen hier smeren een natuurlijk zonnebrand op hun gezicht wat eruit ziet als een soort verf op hun gezicht (Thanaka), ook zitten de theehuizen vol met mensen, dragen mannen en vrouwen speciale soort rokken (Longyi) en kauwen de mannen op een soort rood blad waardoor hun hele mond rood is (redelijk smerige gezicht inderdaad). Door hierop te kauwen helpt het om wakker te blijven hebben we gehoord.. Verder speelt het geloof (boeddhisme) een hele belangrijke rol in de cultuur en dat is duidelijk te zien. Bijvoorbeeld kinderen die opgevoed worden door nonnen en monniken lopen 's ochtends vroeg langs deuren en zingen voor een bijdrage voor hun verzorging.
Het belang van het geloof was ook te zien toen we de schwedagon pagode hebben bekeken, een grote indrukwekkend pagode met een belangrijk plaats in de Myanmarese cultuur, vooral in Yangon.
Verder is het hier erg gebruikelijk om naar thee huizen te gaan en er zat een leuke bij ons hostel in de buurt dus we zijn meteen lokaal gegaan met wat lokale snacks erbij. Smaakte goed!

Vanuit Yangon gingen we naar Bagan. Een nachtbus rit in een fijne bus! We hadden zelfs een eigen tv scherm waar we films op konden kijken! De bus was fijn maar gelukkig was het een nachtrit want ik geloof niet dat we wilde weten over wat voor wegen we gingen. In Bagan kwamen we om 5 's ochtends aan en na wat discussies om de taxi prijs kwamen we aan in ons hotel. Een prima hotel met een prima ontbijt! In de omgeving van Bagan zijn rond de 4000 (grote en kleine) tempels. Als je geen idee hebt moet je Bagan maar is googlen. Echt fantastisch! Wij hebben de omgeving ontdekt op een E-bike (eigenlijk een scooter op batterijen) die toch al snel 40 km per uur ging. Door de E-bike konden we ook bij minder toegankelijke tempels komen die eigenlijk nog wel mooier waren met soms een fantastisch uitzicht (we zullen binnenkort weer is wat foto's delen). De volgende dag hadden we weer de E-bike gehuurd en vetrokken we om kwart over 5 om de zonsopgang te bekijken. Dat was echt fantastisch!

We hadden gehoord dat de boottocht van Bagan naar Mandalay wel de moeite waard zou zijn. Daarom vertrokken we weer om 5 's ochtends met de boot naar Mandalay. Een grote boot met maar 5 klanten (wij twee, een ouder echtpaar en een jonge gast). Dat die hele boot 12 uur vaart voor maar 5 personen.. Daar vertel ik ook meteen dat de boottocht 12 uur duurde!! Gelukkig was het uitzicht mooi en de omgeving rustgevend. Aangekomen in Mandalay hadden we vrij snel door dat de stad erg leek op Yangon. Hoefde we dus niet zo lang te blijven! Onze enige dag in Mandalay hadden we lekker rustig aan gedaan. Ook aangezien de volgende dag om 4 uur (jaja weer in de ochtend) onze trein naar Hsipaw zou vertrekken. Een rit van 12 uur die ons over een van de architectonische bruggen zou brengen: de Gokteik bridge. De treinen zijn niet zoals wij ze kennen dus de rit was een hele ervaring. Lekker wiebelend, geen hoge snelheid en soms stoppen om de remmen af te laten koelen maar we vonden het allebei wel heel mooi. De omgeving was prachtig, door lokale dorpjes en de brug was bijzonder om te zien. De trein gaat er ook stapvoets overheen omdat anders de trein teveel wiebelt.. (Niet een heel lekker idee hè).
Wij stapten na een half uurtje vertraging uit in Hsipaw, een klein dorpje, waar veel toeristen uitstappen na de treinreis. Helaas was de volgende dag in Hsipaw het lekker Hollands weer, koud en regen, en hebben we dus niet zoveel gedaan. Ook wel is lekker!

Die avond vertrokken we vanaf Hsipaw met de bus naar Kalaw. Er was tegen ons gezegd dat we daar rond 4 uur 's nachts aan zouden komen. Nou tel daar nog maar 8 uur bij op! We kwamen inderdaad pas om 12 uur begin van de middag aan. Wat een helse rit! De bus was al slechte kwaliteit, er waren mensen wagenziek en achter ons zat een vrouw met een jong kind die elke keer een klap kreeg als ze niet luisterde. Misschien wel gewoon hier, maar wij konden het niet uitstaan dus hebben er wat van gezegd! Maar dat was nog niet alles.. Midden in de nacht stopten we ineens op een verlaten parkeerplaats, waar we op 2 andere bussen wachtten. Vanuit deze 2 bussen werden er grote pakketten gewikkeld in plastic onze bus ingeladen en achterin verstopt. Even later, op een nog donker stukje met een hutje erop werden deze pakketten weer in een rap tempo uit de bus geladen.. Alle buitenlanders in de bus snapten er niks van, zeker niet nadat we 10 minuten later een grondige controle van de bus hadden.. Toen we eindelijk om 12 uur konden uitstappen waren we zo blij dat die rit voorbij was dat het niet eens erg was dat het pijpenstelen regende in Kalaw.

Vanaf Kalaw wilden wij graag een trekking doen naar het Inle Lake die we dus meteen dezelfde middag voor de volgende dag hadden geregeld. Hopen dat het weer een beetje beter zou zijn, gingen we vroeg slapen om bij te komen van de busrit.
Gelukkig was het de volgende ochtend beter weer en kon onze 2 dagen, 1 nacht trekking naar het Inle Lake beginnen. We zouden eerst 45 minuten met de taxi naar ons beginpunt gebracht worden. Met taxi hadden wij bedacht een auto maar er stonden 2 motorbikes voor ons klaar. Omdat Kalaw hoog in de bergen ligt, was het wel goed koud op de scooters en na 2 uurtjes te hebben gewacht op onze groep kon de trekking beginnen. Mitchel had ook nog even geprobeerd waar vooral de mannen hier de hele dag op kauwen. Maar echt bijzonder vond hij het niet! Het weer was gelukkig wel helemaal opgeklaard dus we konden genieten van de mooie omgeving. Dorpjes waar de Chili pepers worden geteeld, de vriendelijkheid van de mensen in de dorpjes die we passeerden en het fantastische landschap maakten de kilometers die we moesten afleggen het meer dan waard. Helaas viel onze gids een beetje tegen en had hij zo'n vaart in het lopen dat soms genieten van de omgeving vergeten werd. Die avond zouden we ook in een klooster slapen, waar we in het donker nog naartoe zijn gelopen. Aangekomen in het klooster was het dus al pikkedonker en was het echt back to basic. Het toilet was een gat in de grond en de douche was opgevangen regenwater wat je met een emmer over je heen kon gooien.
Wat wel fantastisch was was de sterrenhemel die we konden zien! Wij hebben allebei nog nooit zoveel en duidelijk sterren gezien!
Wij verwachtte de volgende morgen om 5 uur gewekt te worden door het gebed van de monniken, echter om kwart voor 6 was er nog geen gebed maar moesten we een half uurtje later wel gaan ontbijten. Jammer, want zo'n gebed hadden we graag mee gemaakt. Wel een hele bijzondere ervaring slapen in een klooster en back to basic gaan maar helaas had ik geen oog dicht gedaan.
'S ochtends om kwart over 7 begonnen we weer met trekken door weer een fantastisch landschap. Wij zaten zo hoog in de bergen, dat de vallei nog helemaal bedekt was met een wolkendeken, fantastisch!
Het stuk was nog zo'n 17 km tot het Inle Lake, met weer wat pittige stukjes erbij, maar aangekomen bij het eindpunt was het een mooie tocht geweest! Na een lekkere Birmese lunch, vertrokken we voor een boottrip over het Inle Lake naar het dorpje waar we onze hotels hadden geboekt en de trek echt afgelopen zou zijn.
Die boottrip was voor ons eigenlijk nog wel het hoogtepunt van de laatste dagen! Zo'n prachtige omgeving met huizen op palen in het water, floating gardens (drijvende tuintjes waar de mensen hier hun fruit en groeten op telen) en de bijzonder manier van vissen. Ze hebben de peddel met hun been vast en in hun handen een groot rond net die ze steeds in het water gooien.

Bij het Inle meer zijn we een aantal dagen langer gebleven om even wat te relaxen. Helaas hadden we allebei ook een verkoudheid opgelopen dus het kwam mooi uit dat we geen druk schema hadden. Ook was het dorpje waar we verbleven gezellig en levendig. Bij het Inle meer is het echt een plek om te fietsen dus voor 2 euro per dag hadden we 2 fietsen. De eerste dag maakte we meteen een fietstocht om het meer (21 km) waarbij we wel met fiets en al in een boot een stuk van het meer overstaken. Ook kwamen we langs de hot springs en een wijngaard. Helaas was de wijngaard wat simpel maar we besloten de volgende dag meteen gebruik te maken van de hot springs. Verkoudheid eruit zweten! Zo gezegd, zo gedaan. De fietsrit naar de hot springs was zo'n 10 km (dus ook weer 10 km terug) maar heerlijk even relaxen. Het was redelijk populair onder toeristen dus wij waren niet de enige maar erg gezellig gehad! Het gekke was wel dat er een apart 'foreigner' bad was en een voor de Myanmarese mensen.. Wij snappen nog steeds niet helemaal waarom.

Vanuit het Inle meer waren we eerst van plan om naar de golden rock te gaan. Echter, het wegen netwerk en de toegankelijkheid van sommige gebieden in Myanmar maakte de rit die we zouden moeten afleggen om hier te komen lang en onrustig. Ook waren de accommodatie prijzen nog een stuk hoger en hadden we nog maar 2 dagen voor onze vlucht naar Kuala Lumpur dat we toch besloten om deze golden rock over te slaan en terug te gaan naar Yangon. Yangon was ook de plek waar wij onze reis begonnen en vanuit hier zouden we naar Kuala Lumpur vliegen. We verwachtte nog 2 rustige dagen in Yangon maar niks was minder waar, zoals al vaker was gebeurd.

In yangon aangekomen, na een busrit van 11 uur, kwamen we bij ons hostel aan in het centrum van de stad. We hadden voor deze keer een stapelbed op een slaapzaal gereserveerd. Echter, aangekomen bleek het overboekt en kwam de eigenaar met een voorstel om ons naar zijn andere hotel te brengen. Dit hotel lag een heel stuk buiten de stad, maar zou heel mooi en goed zijn. Omdat wij alles in yangon hadden gezien en het dichterbij het vliegveld was gingen wij akkoord. Het was inderdaad een lange rit naar het andere hotel maar de kamer zag er nieuw en netjes uit. Ondertussen was het half 11 en besloten we maar te gaan slapen. Echter, de volgende dag bleek dit hotel echt in een buurt van niks te staan, was er geen warm water (dit was wel gezegd) en het ontbijt was 2 toast en 1 koffie.. Hier waren wij erg ontevreden over, zeker een warme douche is fijn voordat je gaat vliegen. De mevrouw bij de receptie zei dat er in 1 kamer wel warm water was en die zou anderhalf uur later klaar zijn. Komen we in die kamer aan, helemaal geen water! Toen besloten we maar terug te gaan naar het andere hostel in stad en zorgde ze maar voor de plekken die wij hadden gereserveerd. Een hele goeie keus want nog een gezellig avond en ochtend gehad in dit hostel met alle gemakken.

Myanmar, voor ons het land van: vriendelijke mensen die het toerisme en westerse mensen nog bijzonder vinden, de oude en zichtbare tradities, het belang van het boeddhisme en de prachtige natuur en landschappen. Ook een land wat nog erg anders is dan de rest van Azië maar die zich in rap tempo zal gaan ontwikkelen.

Met een rugzak vol nieuwe ervaringen, indrukken en verhalen vertrokken we naar het vliegveld om naar Kuala Lumpur te vertrekken. Hier keken we allebei wel weer naar uit.

Groetjes!!